Saharski solarni uzgajivač

Do 2020. energija proizvedena na ovaj način biće jeftinija za Evropljane od one koju proizvode lokalne elektrane. Alžir želi da obezbijedi poziciju snabdjevača Starog kontinenta energijom i budućeg proizvodjača „čiste“ energije. U narednih 40 godina napraviće mrežu farmi solarne i energije vjetra

Život možda trpi udarce u Sahari, zemaljskom nakovnju Sunca, ali dva prirodna dobra kojih je u izobilju u pustinji – sunčeva svjetlost i pijesak – mogu pomoći solarnoj energiji da se tu „razmnožava“ i razvija. Projekat „Saharski solarni uzgajivač“ je zajednički poduhvat univerziteta iz Japana i Alžira, koji ima za cilj izgradnju dovoljno solarnih elektrana do 2050. da bi se obezbijedilo 50 odsto energije koju koristi čovječanstvo.

Primjena ove ideje počela bi izgradnjom malog broja fabrika u Sahari za proizvodnju silicijuma. U njima bi se pijesak pretvarao u visokokvalitetni silicijum potreban za izgradnju solarnih ploča. Kada ploče prorade, nešto energije koju bi proizvodile bilo bi upotrijebljeno za dodatne fabrike silicijuma, od kojih bi svaka proizvodila još više solarnih panela, i tako dalje, i tako dalje…

Logičan izbor

Profesor Hideomi Koinuma sa tokijskog univerziteta, najprestižnijeg u Japanu, vodi dio projekta iz te zemlje. Koinuma priznaje da pravljenje silicijumskih panela od pijeska iz Sahare ili drugih pustinja nije do sada pokušano, ali kaže da je logičan izbor.

– Sa aspekta kvaliteta, kvantiteta i hemije, pijesak iz Sahare je najbolji kao silicijum za solarne ćelije – kazao je on.

Alžirsko-japanski pokušaj da se cilja na Saharu kao izvor solarne energije nije usamljen. Fondacija Desertec, osnovana 2010, u kojoj glavnu riječ ima konzorcijum od 12 solidnih kompanija (uključujući i tako velika imena kao što je ,,Simens“), promoviše „čist izvor energije iz pustinja“.Tokom zvanične posjete Njemačkoj krajem prošle godine alžirski predsjednik Abdelaziz Buteflika i kancelarka Angela Merkel dogovorili su se da osnuju zajedničku ekonomsku komisiju za razvoj projekata Desertec.

Desertecov naum je skromniji – predviđeno je da hiljade kvadratnih kilometara saharske pustinje (manje od jednog procenta njene površine) bude pokriveno kolektorima solarne toplote, što je dovoljno za proizvodnju oko 15 procenata energetskih potreba Evrope.

Vođe projekta tvrde da će do 2020. energija proizvedena na ovaj način biti jeftinija za Evropljane od one koju proizvode lokalne elektrane. Plan je da u narednih 40 godina bude stvorena mreža farmi solarne i energije vjetra u sjevernoj Africi i na Bliskom istoku, što bi obezbijedilo 15 procenata potreba energije u Evropi. Desertec ne planira da koristi pijesak iz Sahare za svoje solarne ploče.

Ekološka privlačnost solarne energije je očigledna: nema emisije karbon – dioksida i njegove veze sa problemom globalnog zagrijavanja. Ekonomski ugao, međutim, već dugo predstavlja Ahilovu petu ovog obnovljivog izvora energije: prvo, većina regiona koji čine razvijeni svijet (naročito u Evropi) prima male količine sunčeve svjetlost; drugo, sposobnost (a time i troškovi) pretvaranja sunčevih zraka u električnu energiju ili druge oblike energije i dalje je daleko od konkurentne.

Ono što je u posljednje vrijeme novo jeste da naučnici i ekonomisti oba ova negativna faktora prevazilaze. Geografski problem se rješava tako što se otvaraju polja za prikupljanje sunčeve energije u Sahari, a možda i u Arapskoj pustinji.Tehnološki problem je prevaziđen poboljšanjem tehničkih metoda i materijala koji se koriste u procesu.

Zagovornicima ovog vida energije je pomoglo to što su cijene nafte i gasa ponovo skočile, što će najvjerovatnije biti trend u budućnosti, a to će umanjivati njihovu dominaciju na tržištu.

Da bi se razumjelo kako Sahara rješava energetski problem Evrope, treba prvo uvidjeti da, zahvaljujući površini koju zauzima i geografskom položaju, sjevernoafrička pustinja svakog dana prima više sunčeve svjetlosti nego što je Evropi potrebno za godišnju potrošnju. Nedavni razvoj transporta energije je omogućio transfer struje, debelim kablovima po zemlji ili ispod mora, hiljadama kilometara, sa neznatim gubitkom. Alžirska vlada je nedavno usvojila agresivan, novi plan o razvoju obnovljivih izvora energije. Njime je predviđeno da u narednih 20 godina u zemlji bude proizvedeno onoliko energije iz obnovljivih izvora koliko sada proizvodi u svojim postrojenjima prirodnog gasa.

Poslije nafte

Glavni cilj ove politike je priprema Alžira za doba poslije nafte. Alžir je svrstan na 14. mjesto u svijetu po rezervama nafte (11,8 milijardi barela) i osmo po količinama prirodnog gasa (4,5 biliona kubnih metara) i član je uticajne Organizacije zemalja izvoznika nafte (OPEC).

Osnovu alžirske ekonomije čine hidrokarboni koji, prema nekim podacima, učestvuju sa približno 60 odsto u budžetskim prihodima, 30 odsto u ukupnom domaćem proizvodu i više od 95 odsto u izvoznom prihodu. No, unutrašnje potrebe stalno rastu. To je zemlja sa više od 35 miliona stanovnika, od kojih je 70 odsto mlađe od 30 godina.

Ugovori o saradnji u vezi sa alternativnom energijom su već potpisani sa većim brojem zemalja – pored Japana i Njemačke, i sa Francuskom, SAD, Brazilom, Rusijom, Narodnom Republikom Kinom.

Krajem godine su vlasti potpisale sporazum o prvoj farmi vjetra u Alžiru, koju na jugozapadu zemlje treba da gradi alžirsko-francuski konzorcijum CEGELEC.Na prostoru od 30 hektara treba da niknu postrojenja vrijedna 22 miliona eura.

Konkurencija

Alžir novim planom želi da obezbijedi poziciju snabdjevača Evrope energijom i budućeg proizvođača ,,čiste“ energije. Konkurenti su mu Tunis i Maroko, koji su već ranije ušli u trku. Prema procjeni stručnjaka, Alžir treba da uloži između 60 i 120 milijardi dolara u obnovljive izvore energije, od sada do 2030. godine, da bi ispunio ciljeve postavljene novom politikom.

Nova energetska politika će biti podržana razvojem lokalne industije prema ugovoru sa kooperantom, za šta se očekuje da će biti otvoreno 100.000 radnih mjesta.

Prema alžirskim zvaničnicima, izgradnja fabrike za proizvodnju solarnih ploča će početi u drugoj polovini ove godine. Fabrika, za koju je njemačka grupacija ,,Centrotherm“ protekle nedjelje dobila na tenderu ugovor za izgradnju, koštaće oko 100 miliona dolara i imaće kapacitet proizvodnje izmedju 50 i 120 megavata.
Borislav Korkodelović

Izvor:Pobjeda