Evropska Unija se može nazvati urbanim društvom jer četiri od pet Evropljana žive u gradovima. Evropska Komisija je shvatila važnost uloge lokalnih vlasti u zaštiti okoline pa je ustanovila nagradu “Evropski zeleni gradovi” kojom se promovišu savremeni standardi za kvalitetniji i zdraviji život u gradovima.
Za 2010. godinu je Evropski zeleni grad bio Stockholm koji se naziva i “Venecija sjevera” jer je 10% njegove površine prekriveno vodom. A voda je u Stockholmu tako čista da se može jesti riba ulovljena u gradskom centru.
Grad koji se prostire na 14 ostrva ima holističku viziju koja za svojih 800,000 stanovnika kombinuje izgradnju sa održivim razvojem. Osim što je drastično smanjio buku, realizovao program za čiste vode i uveo integrisani sistem za zbrinjavanje otpada, evo zašto je Stockholm dobio titulu zelenog grada Evrope:
– Oko 95 % stanovnika živi na manje od 300 m udaljenosti od zelenih oblasti, a samo u gradskom centru je 12 000 drveća,
– Oko 40% grada čine parkovi i rekreativne zone, a unutar gradskih granica postoji sedam rezervata.
– U okolini grada je više od dvadeset rezervata prirode i nacionalni park, kao i 24 plaža.
– Transportno zagadjenje je na niskom stepenu zbog toga što svi vozovi i autobusi koji saobraćaju unuta gradskih granica koriste obnovljiva goriva.
-Od 1990. emisija štetnih gasova je smanjena za 25 %, a plan do 2050. je da grad prestane koristiti fosilna goriva.
– Svaki stanovnik Stockholma godišnje reciklira prosječno 95 kg otpada.
– U gradu postoji 2 700 kompanija “čiste tehnologije”.
Najbolji primjer filozofije održivog razvoja Stockholma je naselje Hammarby Sjöstad (biće završeno 2015.) koji posjeduje sopstveni eco-friendly sistem za energiju, vodu i otpad, a njegova cjelokupna izgradnja je uslovljena propisima energetske efikasnosti. Svaki stanovnik ovog naselja je dio ekološkog lanca jer se selektirani otpad koristi za proizvodnju struje, zagrijavanje ulica, ali i jezerske vode.
Nakon Stockholma, Evropski zeleni gradovi biće u naredne tri godine Hamburg (2011), Vitoria-Gasteiz (2012) i Nantes (2013).
Izvor: ec.europa.eu
montenegreen.com
DURMITOR.COM 
Leave a Reply